सुन्यताको भुमरीमा,
अनिश्चितताको यात्रामा,
निस्सार रहेको एक पशु र म म के फरक छ र ?
सर्वश्रेष्ठ प्राणी मानव!
बुद्धिमान प्राणी मानव!
जान्ने सुन्ने पशु मानव!
'म, मेरो र मलाई'को
सेवा गर्ने निस्वार्थ मानव,
आजका पिडित,भोलिका पिडक ,
आजका थिचिएका भोलिका थिच्ने,
एक जिन्दगिको लागी अनेकौ जिन्दगिको बली दिन नहिचकिचाउने मानव,
आफ्नो एक छाकको लागी लाखौ छाक हडप्न पछी नपर्ने मानव
र
यो निरन्तर चक्र !
मानवबाट ग्रसित,दमित,घृणित,
मानवबाटै थिचिएका, मिचिएका, पिल्सिएका
मानव!!!
र यसैबाट प्रमाणित
मानवको बाठोपन,
बुद्धिमानी कहाँलित मानवनामी पशुको सर्वश्रेस्ठता!
जिउनु छ मलाई तिमीलाई हामिलाई
अझै यो रङ्गमन्चमा
कहिले नाटक हेर्दै, कहिले आफु पनि पात्र बन्दै!
यो रवाफ, आडमबरसगै
यो 'म'बाद सगै
र
यो सर्वश्रेष्ठता को उच्च उपाधिसहित !
poem pani manchhe jasto, testai bhayecha.. humanity ko kura.. like it :)
ReplyDelete:D Thank you Poor E!!!
Delete:)"
ReplyDeleteDid you write it?
DeleteYes of course. I wrote it. :) Why ?
DeleteDherai bhako thiyo tero Kabita na dekheko tyasaile sodheko ni Kabhi jyu:P
Deletehehe!! :D been many yrs.. thank u :)
Delete